21.9.10

Μέρος δεύτερον.

Να σκέφτομαι. Δηλαδή, να επεξεργάζομαι τα εξωτερικά ερεθίσματα που με βομβαρδίζουν καθημερινά, και με κριτική ματιά να  τα εντάσσω στο πλαίσιο που τους αρμόζει. Να αναλογίζομαι τις συνέπειες των πράξεων μου και πρωτίστως τη γεννεσιουργό τους αιτία. Να μετράω τον εαυτό μου, όχι με άξονα την αδηφάγο ιδιοτέλεια, αλλά με τη συναίσθησή του αναγκάιου της από κοινού υπάρξεως και της σύμπραξης που καθορίζει τη ροή του σύμπαντος.

Να διαλέγομαι. Δηλαδή, να συζητώ με όρους κοινούς και όχι ατομικά επιβεβλημένους. Να εκτίθεμαι στην οπτική σου και να αντιμετωπίζω τη δική μου με την κριτική ματιά του εξωτερικού παρατηρητή. Να αναγνωρίζω το λάθος και να μάχομαι υπέρ του δικαιώματος στο δίκαιο. Να αποβλέπω στη συλλογική εύρεση του αληθινά συμβαίνοντος, εξοστρακίζοντας τις ατομιστικές νόρμες της πλαστής καθημερινότητας.

Να υπάρχω. Δηλαδή, να τοποθετώ συνειδητά και αιτιολογημένα τον εαυτό μου στο χάρτη της ζωής. Να βρίσκω το έρεισμα του σώματος που κουβαλώ από την έλευσή μου σ' αυτόν τον κόσμο. Να μαθαίνω να σέβομαι τις επιλογές μου, καθώς συνακόλουθα σέβομαι εμένα τον ίδιο. Να απαγκιστρώνομαι από τις απόψεις του σαθρού περίγυρου περί "καλής ζωής" και να θέτω τους δικούς μου κανόνες περί προσεγγίσεως της θέωσης. Να αμφισβητώ τα πάντα, προπάντων την εξ εμού πορευόμενη θεώρηση της υπάρξεως.

Να αγαπάω. Δηλαδή, να πετάω τη μάσκα του εαυτού μου και να γίνομαι έκθετος στη δική σου πραγματικότητα. Να μαθαίνω να δανείζω τα κομμάτια μου χωρίς αντάλλαγμα, ώστε να τα ανασυντάσσεις εσύ σε καινούργια, ιδιόμορφη διάταξη. Να εκμηδενίζω την απόσταση της σιωπής, δημιουργώντας έναν ολότελα καινούργιο κώδικα επικοινωνίας με γράμματα βγαλμένα απ'τα απύθμενα βάθη του βλέμματός σου. Να αποχωρίζομαι την περιοριστική έννοια του εγώ, εναγκαλίζοντας την δυσνόητη ύπαρξη του εμείς. Να απογυμνώνω την ψυχή μου και να σ' αφήνω να την οδηγήσεις στα μονοπάτια που άτσαλα χαράζεις με την πυξίδα του μυαλού σου. Να γίνω εσύ. 
 

No comments:

Post a Comment